Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που σκέφτεστε όταν ακούτε τη λέξη σκολίωση; Μάλλον η σπονδυλική στήλη και σίγουρα κάποιο παιδί ή έφηβος που χρειάζεται εγχείρηση ή ειδικό κηδεμόνα για να τη διορθώσει. Στην πραγματικότητα όμως, η σκολίωση είναι πολύ πιο συχνή στους ηλικιωμένους απ’ ό,τι στους εφήβους.
Σε πρόσφατη μελέτη ορθοπεδικών του Ιατρικού Κέντρου Maimonides στο Μπρούκλιν, το 68% των ηλικιωμένων που συμμετείχαν είχαν παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης συμβατές με τον ορισμό της σκολίωσης: κάμψη της σπονδυλικής στήλης αποκλίνουσα από την κατακόρυφο κατά περισσότερο από 10 μοίρες.
Σε προγενέστερες μελέτες η συχνότητα της σκολίωσης στους ηλικιωμένους είχε υπολογιστεί στο 32%, ίσως διότι συμμετείχαν νεότεροι εθελοντές απ’ ό,τι στη μελέτη του Μπρούκλιν, στην οποία ο μέσος όρος ηλικίας ήταν τα 70½ χρόνια.
Όποιο και αν είναι το αληθινό ποσοστό της σκολίωσης στην τρίτη ηλικία, γεγονός παραμένει ότι είναι υψηλό και αναμένεται να αυξηθεί ακόμα περισσότερο με τη γήρανση του πληθυσμού.
Η συνηθέστερη αιτία των παραμορφώσεων της σπονδυλικής στήλης κατά τη μέση ηλικία ή αργότερα είναι η εκφύλιση των χόνδρινων δίσκων που παρεμβάλλονται μεταξύ των σπονδύλων – και, μερικές φορές, των ίδιων των σπονδύλων.
Σε αντίθεση με τη σκολίωση των ανηλίκων που προσβάλλει περισσότερα κορίτσια παρά αγόρια, η σκολίωση των ενηλίκων προσβάλλει άνδρες και γυναίκες σε σχεδόν ίδια ποσοστά.
