Άλλ
η μια χρονιά πέρασε και αυτές τις στιγμές οι περισσότεροι άνθρωποι «ζυγίζουν» τις προηγούμενες ημέρες (και νύχτες) που πέρασαν από τις ζωές τους, σαν καλοί λογιστές που κλείνουν (υπο)λογιστικά το μέχρι πρότινος τρέχον έτος. Σίγουρα δεν είναι εύκολο – ίσως, σε κάποιες περιπτώσεις, να έχει και λίγο «ζόρι». Ποιοι σε αγάπησαν, ποιους δεν θες να ξαναδείς, ποιοι σε θέλουν στη ζωή τους, ίσως και να τρέμεις να κάνεις την εν λόγω «πρόσθεση» κι «αφαίρεση». Όπως και να το δεις, είναι λίγο πιεστικό να κάνεις απολογισμούς, μοιάζει σαν να θες να «καθαρίσεις» με τα παλιά της ζωής σου, να τα βάλεις σε ένα αδιόρατο πατάρι, σε ένα καλά κλειδωμένο σεντούκι και να τα ξεχάσεις. Όμως, δεν είναι τόσο εύκολο να τα ξεχάσεις, …οι απολογισμοί δεν είναι εύκολη υπόθεση, κρύβουν ιστορίες που αφορούν ανθρώπους, ζωές, στιγμές ….. εγώ πάντως φέτος θα απέχω από κάθε μορφή και είδος απολογισμού…. θα περιμένω καλύτερες μέρες. Εσείς αν ανήκετε σε εκείνους που επιμένουν στο απολογισμό της χρονιάς ..
Σας εύχομαι καλή τύχη…
